Bundan tam 14 yıl evvel kaybetmiştim annemi.

Tarih 2004 yılıydı.

Aylardan Mart ayıydı..

Sabaha karşı kaybettim annemi.

ANNE DUYGUSU DEYİP GEÇMEYİN.

Hani bir söz vardır.

“Ağlarsa anam ağlar,  bacım ağlar, gerisi hep yalan ağlar” diye.

Anne içinden “Yavrum” dediği  zaman  ciğerinden gelirdi bu söz. Benim annemde bize bir şey oldu mu yüreği sızlar ve “Canım, yavrum” derdi.

Dün gibi. Bugün gibi.

Bundan 14 yıl evvel yine bir Mart ayında kaybettim annemi.

Hani giden gelmiyor acep nedendir dedikleri gibi.

BENİM ANNEM HAYRİYE ERDOĞAN'DA KÖYÜNDE ÇOK SEVİLİYORDU.

Nacarlı köyünün gelin bacısıydı.

Sütü olmayana süt, yoğurdu olmayana yoğurt verirdi.

Komşuluğa büyük önem verirdi. O nedenle komşuluk hakkı çoktur.

Benimde aklımdan hiç çıkmıyor, anam..

Aradan 14 yıl değil 114 yıl bile geçse anamı unutamıyorum.

Ama ne gelir elden..

Hepsi boş, hepsi  gelip geçici.

Öte aleme giden geri gelmiyor.

Ben bugün kendi anamı anarken, tüm annelerimize sağlıklı ve mutlu ömürler diliyorum.

Ölenlere de Allah'tan rahmet diliyorum.

ANA.. ANA.. ANA..

Karacaoğlan'ın dediği gibi..

Ağa olsan da , paşa olsan da, bey olsan da,

Yakasız gömleğe sarılırsın bir gün.

Neylesin ölüm herkesin başında.

Uyudun uyanmadın olacak,

Kim bilir nerde, nasıl?

Kaç yaşında..

Benimde aklımdan çıkmayan annemi andım dün.

Mezarının başında bugün yine ben olacağım. Yine seni anacağım, yine sana dualar edeceğim  anne.

Bundan 50, 60 yıl evvel bile  yemedin yedirdin..

İçmedin içirdin sen anam.

Sen kendin giymedin, bize giydirdin anam.

Bir şey olsa bizlere, senin canın yanardı, kalbin sızlardı.

İçin için ağlardın, ama derdini kimselere söylemezdin.

Hoşgörülüydün, sen bambaşka biriydin anam.

Bugün ne kadar yazılar yazsam, neler anlatsam, giden geri gelmiyor.

Elbette sizinde ananız, sizin de babanız kıymetli.

Onlar sağ iken kıymetini bilin.

Onlar gidince kıymetlerini daha iyi anlıyorsunuz ama, benden tavsiye, o ana babaları sağlığındayken üzmeyin ve gerektiği gibi önem verin.

İşte bugün benim anamın aramızdan ayrılışının 14. Yılı.

Dile kolay.

Sayılı günler çabuk geçer.

Ne diyelim...

Ölmeyen canlar öğünsün.

Bugün bende Nacarlı köyünde yatan, kara toprağın bağrında ebedi istirahatgahına tevdi ettiğimiz annemi unutmuyorum.

Mekanı cennet olsun!

Kabrin pür nur olsun canım anam.

ANACAĞIM, BİZE HAKLARINI HELAL ETMENİ İSTİYORUM.

Yoksa hallerimiz nice olur anam.

Evladım diyerek sen şefaat et anam.

Ahirette yanında biz de yer ayır anam.

Benim gibi birçoğunuz ana acısını, baba acısını yaşamışsınızdır.

O nedenle ana babasını kaybeden tüm evlatlara anne ve babalarını unutmamalarını, onları hayır  duaları ile anmalarını temenni ediyorum.

Yaşar Kemal ne güzel söylemiş.

“O güzel insanlar,

O güzel beyaz atlara bindiler..

Çekip gittiler, birer birer..

Ve bir daha geri dönmediler.”

Ne kadar anlamlı ve güzel söylemiş Yaşar Kemal.

Bende bugün 14. Yıl evvel kaybettiğim anamı anarken bunları yazıyorum.

Sağlığında beni birgün görmese üzülürdü anam. Kıyamet kopardı adeta..

BUGÜN ÖZLEMLE, RAHMETLE ANAMI ANARKEN BİR KEZ DAHA “HAKKINI HELAL ET  ANAM” DİYORUM...