Yıl 1955-56 gibi.

O zamanlar Adana’da Reşat bey mahallesinde Keresteciler vardı.

O yıllar Toroslardan kesilen tomrukları Tahtacılar baltayla dört köşe haline getirirler. Daha sonra Seyhan nehrine bırakırlardı.

Set üstünde kereste ticareti yapan esnaflar o keresteleri sal bağlantısından sökerler, dükkanlarına taşırlardı. Hava alacak şekilde Çerği halinde istiflerlerdi. O kerestelere Balta malı denilirdi.

Sedir kerestesine Çukurova’da “Katran kerestesi” denilirdi. Kızılçam ayrı Çerğilerde olurken dünyanın en kaliteli çam kerestesi Pos Ormanlarından Adana’ya getirilirdi.

O zamanlar aile efradımdan  çoğu ve babam da marangozdu. O yüzden oradaki esnaflar bizi, bizde onları çok iyi tanırdık.

Adana’nın ekonomik kalbi sayılan Reşat beyde   ticaret canlıydı. Yani Adana’nın kalbi burada atardı. Bankaların en iyi müşterileri o kerestecilerdi. Ülkenin her tarafına hergün 50’ye yakın kereste kamyonu yüklenir ve gönderilirdi.

Kereste tüccarları, kereste hamalları, kereste biçen işçiler, Güneydoğuya kereste artığı ve talaş götürenler, kebapçılar burada buluşurdu...

Ve unutulmaz keresteciler.. İsmini hatırladıklarım var.

Mesela Cumhur Demirbağ, Osman Kaynak, Ergün Baltalı ve kardeşleri..

Fehmi Bindebir, Olgun Erler..

Mahmut Kurtuluş ve ortağı Pala Hasan (Cerit)

Tüm tüccarlar, gelen müşteri ve misafire Adana kebabı yedirmeden bırakmazlardı.

Çocukluğum ve gençliğimde unutamadığım o keresteci esnafıdır hep. Onlar Adanalı gibi çalıştılar, öyle yaşadılar.

Ankara Etap Altınel’in sahiplerinden Abdullah Altınel iyi dostumdur. Diyarbakrırlıdır. Diyarbakır’da kerestecilik yapardı.

Zaman zaman Adana’ya kereste almaya gelirdi.

Yeni dükkanını açan bir Adanalı  keresteciden birgün üç kamyon kereste yükletir. Ödeme önceden konuşulduğu gibi senetle yapılacaktır.

Adanalı keresteci üç adet senet düzenler. Abdullah beye imzalatır. Senetleri masanın üzerinde bırakır. Başka işine gider. Kamyonlarda Diyarbakır’a doğru yola çıkarken Abdullah Altınel imzaladığı senetleri cebine koyar gider. Sonra senetlerin vade tarihinde Adana’ya gelir, keresteci dükkanına uğrar.

“Emmi ben borçlarımı ödemeye geldim” der.

Kerestecide senetleri bulamadığını söyleyince bizim Abdullah bey “Senetler bende” der. Çünkü hayatında ilk kez senetle mal almaktadır ve senetlerin kendisinde kalacağını zanneder.

Bu anı o yılların set üstü kerestecileri salcılarda, yani Reşatbey’de  yaşanır.

Ve ben o güzel Adanalı kereste tüccarlarını unutamam.

Birde haritadaki her şehir bu Adanalı kerestecilerle ticaret ve anıları vardır. O anılarda unutulmaz.