Belki farkındayız..

Belki de çoğumuz konunun farkında bile değiliz.

Yada farkında olup da “bana ne” diyenlerimiz var..

Veyahutta “Bu çocuklara nasıl sahip çıkarız” diye düşünenlerimiz vardır.

Ama ne yaparsak yapalım, kaç yıldır bu sorunu kökünden çözemiyoruz.

Şimdi bu konu nereden aklımıza geldi diye sorabilirsiniz. Cevabı basit. Çünkü 12 Haziran Dünya Çocuk İşçiliği İle Mücadele Günü"  olarak resmiyete yansımış, Malum bugünlerde de Haziran ayı içinde böyle önemli bir gün olunca konuyu irdelemeden edemedik.

Konu her ne kadar önemliyse de, Türkiye genelinde bir iki toplantı ile geçiştirilmiş olsa da, bu konunun aslında sürekli gündemde tutulup çözüm yollarının aranması lazım.

Bu önemli günde Tarsus’tan ses seda çıkmadı. Sadece,   Mersin Kadın Grubu Sözcüsü Cavidan Demirağ bir açıklama gönderdi. Demirağ, "12 Haziran Dünya Çocuk İşçiliği İle Mücadele Günü" nedeniyle bir mesaj yayınladı.

Demirağ, “Dünya genelinde 160 milyon çocuk çalışmak zorunda. Türkiye’de son verilere göre 720 bin çocuk işçi var. Çalışan çocukların çoğunun eğitime erişimi yok ve yasa dışı çalıştırılıyor. Hal böyleyken devlet çocuk işçiliğinin halen önüne geçemiyor. Geleceğimiz olan çocuklarımıza sahip çıkmalıyız” demekte..

Demirağ’ın tesbitlerine göre “Hem ülkemizde hem de dünya genelinde işsizlik, yoksulluk, düşük ücret ile çalıştırmalar, hızlı nüfus artışı ve eğitimsizlik gibi nedenlerle çocuklar aile bütçesine katkı sağlamak zorunda bırakılıyor. Çalışmak zorunda bırakılan çocuklarımız ülkemizin en başta gelen sorunlardan biri. Yayınlanan son çocuk işgücü anketi sonuçlarına göre, ülkemizde  05-17 yaş grubundaki 16 milyon 457 bin çocuğun 720 bininin ekonomik faaliyette çalıştığı tahmin ediliyor.

 Buna göre, bu yaş grubundaki çocukların yüzde 4,4'ünün çalıştığı görülüyor. Çalışmak zorunda olan çocukların; yüzde 30,8'i tarım, yüzde 23,7'si sanayi, yüzde 45,5'i ise hizmet sektöründe yer almıştır. Yaş grubuna göre incelendiğinde; 05-14 yaş grubunda çalışmak zorunda olan çocukların yüzde 64,1 ile tarım sektöründe 15-17 yaş grubunda çalışmak zorunda olan çocukların ise yüzde 51,0 ise hizmet sektöründedir. Okul çağında olan bu çocukların ekonomik yetersizlikler nedeniyle aile geçimine katkı sağlaması ülkemiz adına üzücü bir durumdur. Bu konuda herkesin üzerine düşeni yapmak zorunda. Çocuklarımızın asıl yeri okul sıralarıdır, ellerinde kitap defter, tablet  olmalıdır. Onlar bizim geleceğimiz ve artık gerekenler yapılmalıdır” diyerek konuya dikkat çekti.

xx

Bizde gerek Mersin’de, gerekse Tarsus’ta yaptığımız araştırma ve gözlemlerde sokaklarda çalışmak durumunda bırakılan çok sayıda çocuk görüyoruz. Tarsus’ta genellikle Suriyeli kökenli kız erkek yüzlerce çocuk ya çek çeklerle çöp toplamak durumunda, yada dilenmek durumunda.

Yine ova köylerdeki çadırlarda kalan tarım işçilerinin hepsinin çocukları çalışmak durumunda. Kız çocuklarının büyük bölümü ise, küçük kardeşlerine bakarak çalışma hayatına adım atmak durumunda. Yani çocuklar çocukluğunu yaşamadan iş ve aş hayatına atılmakta. Zengin ve maddi durumu elverişli olan çocuklar ise bu kapsamda daha şanslı…

Bu hususta ilgililer özellikle kent merkezinde çalıştırılan çocukların ailelerini uyarmalı, ova köylerindeki çocuklarında çalıştırılmasına engel olmalıdır. Bu kapsamdaki çocuklar yeterli eğitim alamadığı için ileride ülkemiz için hoş olmayan tablolara neden olacaktır.