ÇOCUK ve ÖZGÜVEN

Bir insanın sağlığı yerinde ise, varlığı, yokluğu, sevinci ve hüznü sabırla paylaşan bir eşi varsa, huzurla çalışıp evine ekmek götürdüğü bir işi varsa, sıkıntılı anlarını paylaşıp sohbet ettiği dostları varsa bu insan kendini güvende hisseder ve mutlu olur. Mutluluk da insana mücadele azmi, işlerini ve görevlerini şevkle yapma enerjisi verir.

Bir çocuk da mutlu bir ailede sevgi ile büyüyor, sözlerine değer verip dinleniyor, yaptıkları onay görüyorsa, isteklerine, ihtiyaçlarına makul karşılık veriliyor ise o çocuk için özgüven çimleniyor demektir. Ayrıca kavga ve tartışmadan uzak herkesin bir birine sevgi ve saygı ile yaklaştığı bir ortamda büyümesi de önemlidir. Böylelikle çocuk, her türlü olaylar karşısında ailem benim yanımdadır veya arkamdadır diye bir kanaate ulaşmış ise bu çocuk özgüven sahibi olur ve özgüven de mutluluk getirir.

Mutluluk ona sağlıklı ve olumlu düşünme yollarını gösterir, bu da çocukta başarı kıvılcımlarının oluşmasına katkı sağlar. Çocuk ailesine bağlı kalır, mutlu olmak için başka ortam ve gruplar aramaz. Sigara ve benzeri bağımlılık yapan maddelere müracaat etmez.

Çünkü ailesi ona değer veriyor, sözleri dikkate alınıyor, fikirlerine müracaat ediliyor,  söyledikleri yerine getirilmeye çalışılıyor, yaptıkları onay görüp takdir ediliyor. İtip kakma, dışlama, hesaba almama, küçük düşürme, hesaba çekme yok. Anne-babalar bu tavırları takınırken,  şımartma ve yapmacık tavırlardan da özenle kaçınıyor. Böyle bir ortamdan çocuk niye kaçsın, niye başka gruplar arasın, niye teselli bulacak maddeler arasın?

Bir ailede sıcak, sevgi ve saygıyla herkesin istediğini söyleyebildiği bir sohbet ortamı ne kadar çok olursa, çocuk kendini o kadar güvende hisseder. Oluşan bu tatlı hava çocuğun beyin ve ruh sağlığının gelişmesine büyük katkı sağlar. Bu mümbit ortam her türlü güzelliklerin ve başarının yeşermesine imkân sağlar.

Bu güven ortamı ailede önemli olduğu gibi, okulda da önemlidir. Okulda öğretmen öğrenciye ilgi ve sabırla yaklaşır, soruları sıcak bir şekilde sorar, cevaplarını da müşfik tavırlar içinde dinler, yanlışlarını hoşgörü içinde düzeltir ise çocuk üstündeki stres ve kaygıyı atar. Öğretmeninin bu güzel tavır ve katkılarının yansıra,  arkadaşları tarafından alay edilmeyen, arkadaşlarından gerekli yardımı ve işbirliğini gören çocuk da özgüven sahibi olur. Böyle bir durumda çocuk cesaretle kabiliyet ve becerilerini ortaya koymak için daha çok gayret gösterecektir. Unutmayalım karpuz tarlada, insan ortamda büyür.

Öğrenciden başarı bekleyen anne-babalar ve öğretmenler başarıya temel ve itici güç olan özgüvenin oluşup oluşmadığına kafa yormalıdırlar. Kafese koyduğumuz kuş kendini güvende hissetmez ise ötmüyor, saksıya koyduğumuz çiçek kendine has bir ortam hazırlanmamış ise açmıyor, bahçeye diktiğimiz fidan temiz bir ortam olmaz, ot ve benzeri bitkiler tarafından baskılanırsa meyve vermiyor veya az veriyor.

Eğer çocuğu harekete geçiren öz güven yeterince oluşmamış ise, anne-baba, öğretmen ve okul işbirliği kaçınılmazdır. Fikir alışverişi, yeterince istişare, çocuğumuzdaki özgüven oluşumuna büyük katkı sağlayacaktır. Öğrencinin başarısı için düğümün çözüm noktası da buradadır.  Anne- babalar, okul, öğretmen buluşma ve görüşmelerini hafife almamalıdırlar.

Bu vesile ile öğretmen ve öğrencilerimize sağlık ve başarı ile geçecek bir eğitim ve öğretim yılı diliyorum, yolları açık olsun.