Yazılarımızda sık sık ölüm konusunu işliyoruz.

Çünkü hayatın kaçınılmaz gerçeklerinden birisidir ölüm.

Doğum nasıl ki normal ise, yaşamak da normal, sonra vadeniz dolduğunda ölmek de..

Ancak her ne olursa olsun, tüm ölümler hüzün verir. İnsanları hüzne boğar.

İster tanıdık olsun isterseniz yüzünü bile hiç görmemiş olun, bir ölüm olayına tanıklık ettiyseniz veya bulunduğunuz mekanda / alanda biri hayatını kaybedip  bu dünyaya gözlerini yummuşsa, orada bir sessizlik olur.

Genç ve erken yaşta ölümlerde ve trafik kazası, cinayet gibi olaylarda ise ağıtlar feryatlar yüksek sesle olur.

Ama genellikle normal ölümlerde insanlar suskunlaşır, içlerimiz hüzün dolar. Çoğu kimsenin gözleri yaş dolar. Özellikle kadınlarımızın  gözpınarları kendiliğinden boşalmaya başlar.

Çünkü bir can, bir bedenden uçup gitmiştir ve bu herkesin hüzün yaşamasına sebep olur.

Hayatın değiştirilemez kuralıdır aslında.

Bir insan hayata gözlerini açtığında, yani doğum olayı gerçekleştiğinde seviniriz. Mutlu oluruz, sevincimizi herkesle paylaşırız.

Sonra bir insanın nişanı, düğünü, doğum günü, sünnet töreni, askere uğurlanışı gibi mutlu günleri de vardır. O günlere tanıklık ettiğimizde karşımızdakinin mutluluğunu da, sevincini de paylaşırız.

Vefat haberlerinde ise genellikle acı  ve gözyaşı vardır.

Çünkü  koca bir insan bir anda dünyasını değiştirmektedir. Kolay değildir bir insanın  sevdiği, saydığı ve canından bir parça bildiği  kişiden ayrılması..

Bu genellikle annemiz, babamızdır, kardeşimizdir.

Dedemiz, ninemiz, teyzemiz, halamız, dayımız, amcamızdır.

Elbette o can o tenden çıkıp gidince ne kadar ağlasanız da, sızlasanız da geri dönüşü yoktur. Çünkü yaşanan ölümdür..

Ve ölümden sonra ahiret vardır. Bu dünyada herşeyi bırakıp gitmişsinizdir. Tüm işinizi gücünüzü,  varsa servetinizi ve tüm sevdiklerinizi..

Siz öte aleme giderken ve yolculuk başlarken bu dünyada bıraktığınız insanlar arkanızdan gözyaşı döküyorsa o zaman bilin ki çok seviliyorsunuz.

Yine geride bıraktığınız o insanlar arkanızdan hayır duaları ediyorsa, sizi dualarla uğurluyorsa, yine bilin ki sizler bu dünyadan göç eylemeden iyi ve güzel şeyler yapmışsınızdır.

Bunu belki görüyorsunuz, belki görmüyorsunuz.

Belki o ağıtları ve duaları duyuyorsunuz, belki de hiç duymuyorsunuz.

Ama biliyorsunuzdur ki, arkanızdan ağlayan ve dua eden varsa,  çok seviliyorsunuzdur.

Bu dünyada sevmek ve sevilmek ne kadar güzel değil mi?

Elbette her ölüm hüzünlüdür?

Her ölüm insanları duygulandırır.

O nedenle  Allah insanlara da ölümün de hayırlısını versin.

BAŞKAN CAN'IN ACISINI PAYLAŞANLAR

Her insan sevilmek, sayılmak ister.

Hele insanların  en hayırlısı, sevilip sayılandır. Bunu kuru kuruya lafla anlatmak imkansızdır. Bir insan sevilip sayıldığını değişik vesilelerle öğrenebilir.

Düğünü varsa, sevenler koşup gelir.

Cenazesi olduğunda yine sevenleri  koşa koşa gelir..

Sevdiği kişinin salına veya o kişinin yakınının cenazesinin taşınmasına omuz verir.

Önceki günde Tarsus Belediye Başkanı Şevket Can'ın annesi Hamiyet Can vefat etti. Anne  Hamiyet Can'ın cenazesi Tarsus şehir mezarlığına getirilip burada cenazesi yıkandı, kefenlendi ve cenaze namazı kılındı.

Demek ki Belediye Başkanı Şevket Can'ın ne kadar çok seveni, sayanı  varmış..

Bunu Şehir mezarlığında gördük.

Başkanı ve ailesini sevip sayanlar o acı günde koşup gelmişlerdi. Binlerce insan, hem başkana taziyede bulundu, hem de  Hamiyet annenin cenaze namazını kıldı.  Tarsus Müftüsü Hayri Erenay'ın kıldırdığı namazın ardından  ellerini açıp hayır duası gönderdi.

Başkan da böyle acı yaşadığı bir günde hizmet verdiği Tarsus halkını yanında görmenin verdiği güçle o acıya dayanmasını bilmiştir.

Tarsus halkı öz annesini kaybetmiş gibi başkana destek vermiştir.

Hem de illaki başkanın partisinden olma gibi bir düşünceninde bu cenazede geçerli olmadığını gördüm.

MHP'lisi, Ak Partilisi,CHP'lisi, Saadet Partilisi velhasıl hangi partiden olursa olsun..

Hangi görüşten ve düşünceden olursa olsun, tüm Tarsus halkı böyle acı yaşanan bir günde başkanlarının yanında olmuştur.

Şevket Can başkanın acısını paylaşmıştır.

Destek olmuştur..

Dua etmiştir, Anne Hamiyet Can'ın salına omuz vermiştir.

Bu duygularla Hamiyet Can'a bir kez daha Allah'tan rahmet diliyorum.

Başkanın acısını paylaşıyorum.