Uzun bir süredir göremiyordum bizim Löp Löp Suphi'yi.

Yine dün yanıma gelmez mi?

Rüya bu. Oysa Löp Löp Suphi'nin rüyama girmesini hiç istemezdim.

İsteği mübah olunca önce bir yabancı numaradan arandım.

Telefondaki şahıs gayet kibarca koşuyor.

“Beyefendi, ben sizi bir arkadaşımın adına arıyorum. Kendisi rica ettim, bu yüzden benim telefonumlu sizi aradım”

“Taba tabi” dedim bekledim telefonu asılg örüşmek isteyen kişiye vermesini. Ve telefon el değiştirince karşımdahn yine yeni bir ses geldi:

“Nerelerdemsin kardeşim”

“Hop hop.. Sen kimsin kardeşim” dedim.

“Hoplama oğlum dingilleri kırarsın”

'Kızdırma bak beni, kimsen adını söyle”

“Tamam tamam kızma, adımı söylüyorum. Ben Löp Löp Suphi'yim”

“Yahu sesin çok değişikg eldi, tanıyamadım. Yoksa seni kim tanımaz ki”

“Tamam lafı uzatma, şimdi ben  Zeytinyağcı Hüseyin'in oradayım. Çabuk buraya gel, seni bekliyorum”

B usözden sonra karşılıklı telefonları kapattık. Hemen bisikletime atladım. Yıldızlar köşesinin ordan geçip Selçuk Togonun işyerini biraz geçince sağa döndüm. Ticaret Odasına doğru 15-20 metre gitti. Zeytinyağcı Hüseyin şendağ'ın işyeirnin önündemiy. Baktım bizim Löp Löp Suphi, orada beni bekliyor.

Selam verdim, birbirimize sarıldık, konuşmaya başladık. Önce Löp Löp Suphi sordu:

“Bizim Hüseyin  dükkanda yok. Nereye gitti acaba?”

'Vallahi bilmem, ben yeni geliyorum, asıl sen bilmelisin Hüseyin şendağ'ın nereye gtitiğini.”

“neyse boşver birazdang elir. Ama dükkanını zor buldum. Çünkü restorasyon yapılmış ve buradaki dükkanlar çokg üzel olmuş. Üstelik Şalvarcılar carşısı da güzel olmuş.”

'İyi iyi.”

“Yalnız bu yollar pek olmamış, kazılmış, toprrağ ısıydrılmış, ortalık toz toprak içinde. Oysa burada daha alt kısımda Arnavut taşları olmalıydı.”

“Evet evet. Zaten bizim Hüseyin bey Belediye Meclis üyesi, onada bu durumu söyleriz, greyder gelir iyice kazır, o taşlar ortaya çıkar. Burası eskiden tıpkı Tarsus Eövlerinin sokağı gibiydi.

Bu arada benim kafam dank ediyor. Yahu bu Suphi ölmedimiydi diye düşündüm.

“Evet evet...