Birçok insanın kendisine emanet olarak  verilen nimetleri,o nimetlerin sahibiymiş gibi başka insanların adeta gözüne sokmak için  yarıştığı bir kibir, şımarıklık, teşhir ve gösteriş dünyasında yaşıyoruz.

İnsanlar giydiği elbise, bindiği araba, oturduğu evler ve buna benzer birçok şeyle:’’Bana bakın ben buradayım. Bütün dikkatinizi bana verin. Beni fark edin’’diye adeta haykırıyor.

Halbuki bizim medeniyetimiz her şeyi emanet gören ve bundan dolayı da sahip olunan şeylere şükür eden fakat onlarla üstünlük sağlamayan bir algı ve hayat tarzı öneriyor bizlere….

Bu algıdan gün geçtikçe fersah fersah uzaklaştığımızı düşündüğüm bir anda… Gördüğüm bir manzara adeta umutlarımı yeşertti.

Evet parasıyla, puluyla, şanıyla, şöhretiyle,malıyla, mülküyle şımaranlar, hava atanlar var..

Lakin az da olsa bütün bunların kendisini şımartmadığı, tevazusundan hiçbir şey kaybettirmediği insanlar da var. Onlardan birine rastladım geçenlerde

O bir genç, servetin zirvesinde bir genç….İstediği zaman istediği arabanın son modeline binecek servete sahip.

Ancak o mütevazi  bir bisikleti ve onun üzerindeki şirin heybesiyle hem şımarıklığa meydan okuyor,hem de almasını bilenlere tevazu dersi veriyor.

Onu bu haliyle gördüm. Dakikalarca izledim. Şehrim ve ülkem adına umutlandım.

‘’Hadi canım sende! Bir çiçekle bahar olmaz…’’diyenlere ‘’Her bahar bir çiçekle başlar….’’

Merhum bir eski Başbakanımızın tabiriyle…

Allah,böyle vakur ve mütevazi zengin ve gençlerin sayısını arttırsın..

AMİN!...