Kızılmurat mahallemizin sevilen esnaflarından Pima Penci (PVC ustası) Şaban usta yolumu kesti.

Gözleri nemli idi, dilleri tat olmuştu.

Bir şey söylemek istiyordu. Ama kelimeler boğazına düğümleniyordu belikli. O nedenle elimi tuttu bir süre.. Yutkundu, yutkundu, yere baktı. Sonra başını kaldırıp..

“Biliyor musun” dedi. Ben cevap vermeden bekledim. Çünkü biliyordum söyleyeceklerini..

“Yarın Figen kızımın gidişinin yıldönümü” diye devam etti. “Figen için yarın Mevlüt okutacağız. Sende gel yanımızda ol”

“Elbette Şaban abi” diyebildim. Sonra oradan ayrıldım.Biraz daha dursam “Erkeğim” demeden ağlayacağım. Gözlerime, gözyaşlarıma söz geçiremeyeceğim..

Figen Tuluk, bizim mahallenin en güzel ve en şen kızıydı.

Tam da 8 Mart  Dünya Kadınlar Günü kutlamalarına start verileceği gün  2018 yılının 6 Mart’ında  kaybettik onu. Daha doğrusu o bizleri bırakıp gitti öte aleme..

Tarsus’ta Kızılmurat mahallesinde  tanınmış işadamlarından abimiz,  sevgili büyüğümüz Şaban Tuluk abimizin 4 evladından en küçüğü idi  Figen Tuluk.. Onun geçen yıl ani ölümü hepimizi çok üzmüştü.

Ölümü anmak, ürpertici olabilir.  Ölüm kelimesi insanlara soğuk gelebilir.

Ama nasıl ki doğum olayı gerçek ve normalse, ölüm de aynı şekilde gerçek ve normal karşılanmalıdır.

Yalnız insanları üzen bir ölüm olayı var ki… O da  erken ölümdür.

Şahsen ölüme inanan ve kendini hazırlayan biri olarak hayattaki tek isteğim, çocuklarım benden önce ölmesin.

Yoksa,  anneniz, babanız, eşiniz ve diğer akrabalarınız vadesi dolduğunda elbette bir gün  hayata gözlerini yumacak ve aramızdan ayrılıp gidecek. Bunların içinde bu satırları yazan da, okuyan da olacak.Yani ölümden kaçış yok!..

Açıkçası, ölüm denilen olay  hepimizin başına gelecek elbet.

Dün ona, bugün buna, yarın sana ya da bana…Nasıl ki insanoğlunun doğumu, büyümesi, yaşaması normal karşılanıyorsa, ölümü de normal ve hayatın bir gerçeği olarak kabul etmek gerekiyor.

Ancak, bazı insanların çok genç yaşta ve en verimli çağında apansız olarak aramızdan ayrılması kabul edilmesi zor bir gerçek olarak karşımıza çıkıyor.

Bir insanın  sevdiklerinin arasından genç ve erken yaşta ayrılması her ne kadar kabul edilmese de ölüm denen gerçek başımıza geldiği zaman istesek de istemesek de kabul etmek zorunda kalıyoruz.

İşte bu kez ölüm şerbetini içen çok genç kardeşlerimiz var.

Belki de hiçbirinin adını duymadık…Yüzünü görmedik…

Hatta fotoğrafını bile görmemiş olabiliriz.

Ama o ciğer paresi insanlar bir bakıyorsunuz ansızın aranızdan uçup gidivermiş.

Tam da 8 Mart  2018 de Dünya Kadınlar Günü kutlamalarına start verileceği günlerden birgün genç bir kadınımızı daha kaybettik.

Tarsus’ta tanınmış işadamlarından abimiz  sevgili büyüğümüz Şaban Tuluk abimizin 4 evladından en küçüğü Figen Tuluk hanımın ani ölümü hepimizi çok üzdü.

İki çocuk annesi olan genç kadın, Kadınlar günü gibi önemli bir günün arefesinde uçup gitti göğün yüzüne.

Her zaman şen, hayat dolu olan bu güler yüzlü Figen hanım bizimde yakından tanıdığımız iyi bir komşumuzdu. Aynı zamanda Tarsus Fotoğraf Derneği üyesi olan ve hayata çocuklarının yanı sıra çektiği fotoğraflarla tutunan Figen hanıma bu genç yaşında gerçekten ölüm yakışmadı.

Figen hanımı, geçen yıl bu zamanlar  ailesi ve sevenleri Tarsus Şehir mezarlığında ebedi istirahatğâhına tevdi ettik. Kara toprağın bağrına teslim ettik.

Elbette ölüm hayatın gerçeği.. Ama her  ölüm erkendir sözündeki gibi Figen hanım içinde ölüm çok erken geldi. Bugün aradan koca bir yıl geçti..

Ne diyelim, Allah geride kalan evlatlarına, anne ve babasına sabırlar versin...

Xx

ÖLÜM DENİZİN KIYISINDA!

Sanatçı Hasret Gültekin söylerken duymuştum ilk kez bu türküyü…

Hayatta  sevmek ve sevilmek ne kadar güzel ve önemliyse, “ÖLÜM” denen soğuk gerçek de o denli önemli…

Ne diyordu sanatçı?

“Ölüm denizin kıyısında anacığım.

Ölüm göğün yüzünde.

Ölüm yerin dibinde.

Ölüm soluk alışında.

Ölüm başucunda….

Ne kadar yüzü soğuk olsa da ölümün, bu acı gerçek hepimizi bir gün bulup alıp götürecek öte aleme..

Devam ediyor sanatçı:

“Sevgi gözümün kökünde yavrucuğum.

Sevgi kuşun kanadında.

Sevgi ne göğün yüzünde.

Sevgi ne yerin dibinde.

Sevgi başucunda...”

Sevgi ve ölüm.  Hayatın iyi ve kötü gerçekleri…

Ölüm ayırsada sevdiklerimizi bizden, biz yine onları çok seviyoruz..