Tarihi Tarsus Kapalı Çarşısının oluşmaya başlaması bende heyecan yaratmıştı. bu çarşının birinci etabı yüzde 90 tamamlandı.

Aslında Kapalı çarşı dediğimiz yer Tarihi Şalvarcılar çarşısı. 

Yani şimdiki Kaymakamlık binasının karşısındaki alan..

Bu Kapalı çarşıya   son 3-4 yıldır yapılan çalışmalar kente yeni bir ivme kazandırdı. Burayı güzelleştirdi.

Nasıl kazandırmasın. Şehrin kalbinde insandan fazla araç çoğalmışken..
Kapalı çarşı proğramında “Araçlar bu çarşıya giremez” haberi.. işte bu haber şehrin kalbindeki araçların yayalara..Yaşlılara..Çocuklara..Müjdeci bir haber  olmuştu..

Yüzlerce yıl önce yalnız atlara, paytonlara ve yayalara göre yapılmış şehrin kalbindeki bu yollar Tarsusluya sıkıntılar yaşatıyor.

Kendircilerden  Abacı Hanının önünden kiliseye giden yolda görebilirler.

Bu çarşıda bir sağda, bir solda park edilen araçlar ve araçların ortasından ancak bir aracın geçebileceği yolda karşılıklı arabaların tampon tampona yanaşıp dakikalarca keçi inatlaşması öyküsü gibi trafiğin kilitlenmesi oluyor. Bisikletliler geçemezken yayalar gençse, araba boşluğundan bir sağ, bir sol cambazlığı yaparak geçebiliyorlar.

Umut, bu kapalı  çarşıda diyorlar.

Bunları niye yazdım? “Kapalı çarşı inşaatı bitecek, bu dertler bitecek” diyenlerdenim.

Otoparklara arabalarını park eden Tarsuslular kapalı çarşıya girip alışverişlerini yapıp park ettikleri arabaya geri dönerken çevreyi kirletmeyecek.Trafik sorunu şehrin kalbinde hafifleyecek. Vasıtaların işgalinden kurtulan çarşı çok cazip hale gelecek. Bunlara yaşayan Tarsus’lular şahit  olacak.

Bundan 74 yıl evveliydi. Çarşı cıvıl cıvıldı.  Şalvarcılar, köşkerler, kuyumcular  pamuk pazarı, yanında kasaplar çarşısı, bakırcılar, naccarlar vardı. Naccarlar tornada ahşap fırıldak çekerdi. belden aşağı engelli Tevfik ustanın fırıldak (topaç) müşterisi çocuklar vardı. yine bu bölgede çekiç sesleri eksik olmazdı. Birde Arnavut taşları ile döşeli yollar aklımda. O yıllarda biz çocukken yalın ayak yürürdük. Ne güzeldi o Arnavut taşları. Hele yağmur sonrası hiç kir tutmazdı. Şehrin elit insanlarının oturduğu semtler Tarsus’ta hep Arnavut taşları ile süslü sokaklar unutulmaz.

Ben o yoksul mahallelere Arnavut taşlarının döşendiği anları çok bekledim.

Buna sesi kısılan şehir satı Ulu Cami, Kırkkaşık çarşısı, Yeni Hamam, eski Hamam, makamı Şerif Cami  benim çocuksu özlemime şahittir.

Şalvarcılar çarşısındaki o güzel Arnavut taşlarının üstüne asfalt dökülmesiyle kayboluşu, beni hüzünlendirir.

Bu asfaltın tekrar sıyrılıp Şalvarcılar çarşısındaki eski günlere dönülmesini beklerken bende büyüdüm.

Zaman mı çocuk kaldı? Ne olursa olsun, o Arnavut taşları döşeli yollarda payton arabaları ve havada şaklayan kırbaç sesleriyle o Arnavut taşları olan yolları çok özleşmişiz çooookkkk!..