Tarsus’ta O’nu tanımayan yok gibidir.. Ona herkes “Tombul Naci” derdi.

Nüfus cüzdanında  adı, Naci Körüklü yazar.

Ama “Naci Körüklü kim?” dediğiniz zaman onu kimse tanımaz. İllaki ondan bahsederken “TOMBUL NACİ” diye anacaksanız. O zaman  herkes bilir onu .

Yıllardır şoför esnafının damak tadına hitab eden restoranıyla tanınmıştı. Fazla kilolu olduğu içinde “Tombul usta” demişler. Adıyla bütünleştiğinde de “TOMBUL NACİ” diye anılır olmuştu.

Herkesi çok sever, insanlarla ilişkileri hep  iyi düzeydedir. Tek sıkıntısı ise fazla kiloları olmuştur. Bir nevi fazla kilosu onun hastalık nedeni olmuş, bu yüzden büyük sıkıntılar çekmiştir. Tüm çabalarına rağmen kilolarından kurtulamamış, bu yüzden ayakları vücudunu taşıyamaz hale gelmiştir.

Sonrasında işini de tasfiye etmek zorunda kalmış, evinde eş dostunun ziyareti ile mutlu olmuştur.

Evliliğinden bir çocuğu olmuştur. Onun en büyük tesellisi de eşi ve oğlu olmuş, onların desteğiyle yaşama sımsıkı sarılmıştır.

İşleri bozulduktan sonra bir nevi inzivaya çekilmiş, sağlık sorunlarıyla başbaşa kalmıştır.

Düne kadar birçok dostu varken, işleri bozulupta evine çekilince bu dostlardan kimlerin gerçek dost, kimlerin iyi gün dostu olduğunu çok iyi öğrenmiştir.

Sağlık sorunlarının yanında maddi sıkıntı ile de boğuşur olmuş,  tedavisi için Yeşilkart çıkarmak zorunda kalmıştır. Sağolsun devletimizin Tarsus’taki temsilcileri ona hakkıyla bir yeşilkert vermişler bu sayede tedavisinin yapılmasını sağlamışlardır. Ardından  dönemin Tarsus Belediye Başkanı   konuyla ilgilenmiş, belediye olarak Mersin’de 2-3 ay tedavi ettirilmiştir. Zaman zamanda Lokman Hekim Polikliniğine alınmış, burada muayenesi yapılmış ilaçları verilmiştir. Biraz kilo verince rahatlamış, ama daha sonra yine 200 kilonun üzerine çıkınca nefes alamayacak boyutta sağlığı bozulmuştur.

Aşırı kiloları yüzünden işinden ve sağlığından olan Tombul Naci’nin en büyük dostlarından biriside  dönemin Yenimahalle Muhtarı Kenan Pehlivancık olmuştu. Tombul abimizin gerek hastaneye gidişlerinde, gerek yeşilkart olayında, gerekse gıda yardımı gibi yardımlardan yararlanmasında Kenan Pehlivancık’ın destekleri ona güç vermiştir.

İkamet ettiği Yenimahallede  kirada oturduğu evin sahibi de Naci abimizin durumunu bildiğinden ona karşı hoşgörülü olmuş, zaman zaman bu konuda kirayı istemeyerek destekte bulunmuştur.

Gerçek dostlarının ve sevenlerinin destekleriyle eşinin ve çocuğunun  sevgisiyle hayata sıkı sıkı sarılan Tombul Naci’yi 2006 yılında Devlet Hastanesine kaldırmıştık. Sonra Yenimahalle muhtarı ile birlikte hastaneye yoklamaya gitmek için yola çıktığımızda daha Cengiz Topel Lisesine varmadan ölüm haberini almıştık..

O an sanki kendi öz ağabeyimi kaybetmiş gibi üzülmüştüm.

Evet.. Bu doğanın, hayatın olmazsa olmaz bir kuralıydı...

Nasılki doğum normalse; büyümek, gelişmek, aile ortamına karışmak ve günü gelince geldiğimiz gibi geri gitmekte normaldi.

Ama insanı üzen Tombul Naci gibi daha hayatının baharında, hem de 45 yaşında  sevenlerini gözü yaşlı bırakarak öte yana göçmek oluyordu.

xx

Bu arada Tombul Naci’nin eşini gördüm bayram tatilinde. Oğluna bakıp büyütmenin derdinde olduğunu, Tombul Nacinin geride bıraktığı oğluna sahip çıkıp iyi bir evlat yetiştirmek için uğraştığını söyledi.

Bizler bir bayramı daha sensiz geçirdik Naci abi…

Ruhun şad, mekanın cennet olsun Tombul Naci..